Introduceer 'daar hebben we een beetje spijt van' momenten in je netwerk

Een verhaal over je theepot tegen de muur gooien en ‘KINTSUGI’

‘Je ne regrette rien,’ zong Edith Piaff. Ik heb nergens spijt van. Drie jaar later overleed ze, na een leven vol zakelijk succes en veel (heel veel) persoonlijk drama.

Daniel H. Pink schrijft in zijn gloednieuwe boek 'The Power of Regret' dat nergens spijt van hebben een vorm van ‘brain damage’ is! Stevig, maar ook leerzaam.

Wie het vermogen tot spijt ontbeert, doet zichzelf zwaar te kort! Spijt doet soms wat pijn, maar maakt ook scherp. ‘De volgende keer doe ik ’t beter’.

SPIJT ALS EMOTIE WEGDUWEN IS EEN GARANTIE VOOR PROBLEMEN

Psychologen zijn het ook over eens, spijt als emotie wegduwen is een garantie voor toekomstige problemen, tot aan gezondheid aan toe. Op enig moment breekt ‘the box’ toch open en zorgt daarmee voor zowel persoonlijke als relationele schade.

Het is wel de kunst om lichtvoetig genoeg met spijt om te gaan. Er is geen enkele reden om van iets niet goed doen zwaarmoedig te worden. Teleurstelling, over anderen en jezelf, is ook een kans om te groeien.

'HOW LOOKING BACK MOVES US FORWARD'

Omgaan met spijt is niet alleen een persoonlijke uitdaging maar is ook belangrijk bij het bouwen en versterken van warme netwerken.

Een netwerk op stoom heeft vaak als kenmerk: een sterke oriëntatie op de toekomst, we moeten en gaan vooruit.

Daarin speelt ook het verleden een onverwachte rol: ‘How looking back moves us forward’. In een netwerk, waarin ik nu een tijdje meedraai, was er een wethouder die tijdens een zeer positieve en enthousiaste bijeenkomst plotseling de vinger op stak: ‘Ik wil de goede sfeer niet verpesten, maar voor we door gaan met nieuwe plannen maken stel ik voor eerst eens – in een net zo goede sfeer – terug te kijken op het recente verleden. Die periode was niet alleen koek en ei, dat moeten we durven benoemen. Als we dat nalaten, voor de lieve vrede, snijden we ons in de vingers. Als er straks gedoe komt bij een lastige belangenafweging, gaat dat verleden ons parten spelen’.

Ik vond en vind dit briljant en vooral ook moedig. Om vooruitgang te boeken ook achterom durven kijken. De opmerking leidde tot een kleine ‘hebben we ergens spijt van tour’. Dat was ook geweldig om mee te maken.

Deelnemers gaven bijvoorbeeld aan spijt te hebben zich niet voldoende in elkaar verdiept te hebben. Of bij kleine incidenten niet snel en alert genoeg gereageerd te hebben, waardoor het kleinere uitgroeide tot een grotere rel, inclusief negatieve media-aandacht.

KINTSUGI ALS TRADITIE

In zijn boek schrijft Daniel H. Pink over een merkwaardige Japanse traditie, onder de naam KINTSUGI (‘the golden joinery’). Iemand brak ooit een dure aardewerken theepot. Een reparateur werd ingehuurd om de scherven bij elkaar te lijmen. Die deed dat zo voortvarend, en verwerkte daarin zelfs goud, dat de theepot enorm in waarde steeg. Niet lang daarna raakte je theepot stukgooien, en daarna laten repareren, zelfs in de mode. Erg grappig!

KINTSUGI is een mooie traditie. Maak maar eens scherven en werk eraan om met een betere versie te komen. Organiseer ook eens een ‘waar hebben we beetje spijt van tour, in je eigen netwerk. Warm aanbevolen.